Het zit erop, het zit er in: in totaal zo’n 200 flessen van Wijndomein De Hinn. Vooral Johanniter, maar ook wat Solaris.
Dit jaar voor het eerst geëxperimenteerd met Malolactische gisting; waarbij appelzuur omgezet wordt naar melkzuur en koolzuur. Appelzuur geeft frisheid aan de wijn; maar onze overtuiging is dat we in Nederland tè veel appelzuur hebben.
Die Malo levert zuur-reductie; maar bovendien is melkzuur veel zachter dan appelzuur en geeft een wat rondere smaak aan de wijn.
Malo wordt in Nederland amper toegepast. De Nederlandse wijnbouwer kijkt sterk naar de vinificatie in Duitsland; en daar is malo in witte wijn ‘not done’. In Frankrijk, zelfs in behoorlijk zuidelijke gebieden, wordt het echter veelvuldig toegepast.
Enfin, om een lang verhaal kort te maken: we hebben gaandeweg de vinificatie constant geproefd wat het verschil was tussen wel en geen malo; op grond daarvan met volle overtuiging gekozen op alle wijnen malo toe te passen.
Daarbij viel wel op dat in één van de johanniter-flessen sprake was van een afwijkende smaak; duidelijk boteriger; zelfs richting caramel. Vermoedelijk een foutje in het proces, maar wel interessant. Die wijn hebben we apart gebotteld (de zgn no 7).
Daarnaast nog een paar flessen met blend van Johan en solaris gemaakt.
Bottom line zijn we vooral over de johanniter erg tevreden. Weliswaar net iets te veel restzoet (we hadden last van te vroeg gestoptie gisting en die weer op gang gebracht), maar toch de beste wijn die we tot dusverre gemaakt hebben. De No 7 is even afwachten; de Solaris, alsook de Solaris/Johan blend hebben nog wat rijping nodig.
2013 was een goed jaar voor wijndomein De Hinn!