Nee.. 2017 zal niet als top-wijnjaar de boeken in gaan. We zijn achtervolgd door diverse soorten malheur. En toch alles bijeen zo’n 240 liter druivensap. Qua zuurgehalte goed rijp; maar we zullen wel moeten aansuikeren. Wat is er gebeurd de afgelopen dagen?
Zoals in het vorige bericht al aangegeven: we hebben op 30 september de Cabernet Cortis en Cabertin geoogst. Alleen… in dat bericht stond ook een prachtige weersvoorspelling van de dagen voor en tijdens de oogst. Dat klopte ‘niet helemaal’. Veel regen tijdens de dagen voor de oogst en vooral op de zaterdag zelf. In de ochtend leek het allemaal nog wel mee te vallen, maar uiteindelijk werden onze plukkers drijf en drijf nat.
Helaas kwam er een tweede tegenvaller bij. Dat de Cortis flink te duchten had onder de Suzuki-fruitvlieg wisten we al (zie vorige blog). Maar de Cabertin stond er, slechts enkele dagen voor de oogst, nog prima bij. Blijkt echter dat de Suzuki’s in de tussentijd een heuse orgie hebben gehad; leidend tot zodanig explosieve bevolkingstoename dat ook de cabertin het moest ontgelden. Stel je voor: sta je niet alleen in de stromende regen te plukken. Moet je bovendien aan werkelijk elke tros ruiken om te bepalen of hij besmet is. En áls je dan die vieze azijnsteek ruikt: of dat op te lossen is door één besje te vinden en uit de tros te wippen af dat de hele tros als verloren beschouwd moet worden. En als dat betekent dat meer dan de helft van de trossen ‘het mandje’ niet halen is zo’n dagje druiven plukken geen romantiek meer maar meer een klote-klus. Grote dank aan onze ‘extra handjes’, Edwin, Sander, Erik en José, dat ze het ondanks het uiterst beroerde weer tóch volgehouden hebben! We hebben er echter maar geen foto’s van gemaakt 😉
De Gris en Johanniter wilden we eigenlijk pas 2 a 3 weken later oogsten. Maar bij inspectie bleek dat de gezondheid van de Johanniter-druiven hard achteruit holde. En bovendien dat het suikergehalte afgelopen week amper gestegen was. De Gris zag er nog wel gezond uit maar was door de vele regen wat gedaald qua suiker. Het zuurgehalte van beiden was met zo’n 9,4 g/liter echter op acceptabel niveau.
Veel belangrijker was dat ook de Gris al wat last had van suzuki. En met het verdwijnen van de blauwe broeders zou dat in rap tempo toenemen. Tijdens de lunch besloten we ook de Gris en Johanniter te gaan oogsten..
Maarrr.. met een blik naar buiten en op buienalarm zonk de moed ons compleet in de schoenen. En bovendien verwachtten we eind van de middag ook nog een delegatie van de Lions-club Wierden om, ter gelegenheid van het jaarlijkse ‘walking diner’, bij ons het aperitief te komen drinken. Toen we vervolgens zagen dat het zondag alsnog droog en zonnig zou worden; en ook de hulptroepen daar een duidelijke voorkeur voor uitspraken werd al snel besloten de tweede helft een dag uit te stellen. De schamele 30 kg Cortis en 60 kilo Cabertin (waar ik 150 verwacht had!) hebben we in de loods met de kleine pers verder verwerkt en er verder voor de zaterdag maar een punt achter gezet (afgezien van de Lions borrel allicht ;)).
De volgende dag was alles anders
Zondag dus opnieuw aan de slag… en echt prachtig om te zien hoe anders het de dag erna was. Niet alleen een stralende zon en heerlijke temperatuur maar bovendien héél andere druiven. Wát een mooi trossen aan de Souvignier Gris. We werden er allemaal helemaal vrolijk van, dát is waarvoor je het doet! Enfin, de foto’s spreken boekdelen:

José, net als de andere ‘handjes’ voor het eerst mee aan het plukken… “dit is pas lekker plukken: mooi weer, mooie druiven” (maar ze hield voor alle zekerheid de regenjas maar aan 😉 )

Helpende hand Erik. Die zelf geen wijn drinkt maar wel heel goed kan proeven; hij merkte zelfs toegevoegde 2g/l süsreserve in onze Johanniter 2016 op. En was bij de Souvignier Gris 2016 aangenaam verrast zoveel fruit te vinden in zo’n Noordelijke wijn; Fijn compliment!

en nog behoorlijk veel ook; verschillende van deze emmers…. (191 kilo, leidend tot ca 100 liter wijn)

Volgens de traditionele taakverdeling mocht René weer aan de slinger draaien… hier worden de steeltjes van de trossen gehaald en de trossen bewust ‘gekneusd’. Zelf loop ik ondertussen buiten beeld interessant te doen met wat poedertjes en een erlenmeyer. Toevoeging van wat sulfiet en de nodige enzymen.

En weer even later staan zowel de Gris als de Johanniter in afgedekte vaten te wachten op wat komen gaat. Als altijd moeten we gedwongen enige uren pauzeren om de enzymen hun werk te laten doen en ondermeer de aroma’s uit de schillen te halen. Op de achtergrond ondertussen….

het traditionele ‘champagne-momentje’, even later gevolgd door een heerlijke lunch met de , al even traditionele, uiensoep. (v.l.n.r. Sander, Erik, Hans, René, José, Niek, Irene, Josine.) Dat sommigen wat moeilijk kijken komt niet doordat de champagne zo zuur is maar door de heerlijk fel schijnende zon… Aansluitend hebben we de oogst van de dag ervoor overgeheveld en het gist geprepareerd en toegevoegd.
En mag René weer aan het werk!
Nog even de technische details:
Links de johanniter; toch nog zo’n 55 liter. Daarnaast 15 liter Cortis; daarnaast 2 x 15 liter Cabertin (beiden rosé – we hebben véél te weinig voor rood). Het kleine flesje ernaast is de ‘reminder’ dat we ook wat puur sap moeten aftappen van de Gris, als eventuele ‘Süssreserve’. De grote jonge rechts bevat zo’n 80 liter Gris. Daarnaast 2 x 16 liter Solaris, enkele weken geleden ge-oogst. Inmiddels klaar met gisten en bijna klaar met malo. En, tot slot – niet onbelangrijk: helemaal rechts, amper in beeld, een 60 liter vat voor 2/3 gevuld met Gris; maar dan alleen gekneusd en niet geperst. Ergo: met de schillen erbij. Betekent dat we die vinifiëren als ware het rode wijn. Is een experimentje waarvan we erg benieuwd zijn naar de uitkomst.
For the record de waardes van de verschillende wijnen:
- Cortis: 74 Oe, 7,2 g/l zuur
- Cabertin: 72 Oe, 7,4 g/l zuur
- Gris: 72 Oe, 9,4 g/l zuur
- Johan: 70 Oe, 9,4 g/l zuur.
In alle gevallen zullen we dus, enkele dagen na start van de gisting, wat suiker gaan toevoegen om de wijn voldoende alcohol en viscositeit te geven. Willen we eigenlijk vermijden maar is niet dramatisch; met het zuurgehalte zijn we tevreden.
Bij zowel de Cortis als Cabertin hebben we zaterdagavond vóór de bentoniet eerst actieve kool toegevoegd. We hopen dat die de eventueel toch nog meegekomen gevolgen van de suzuki mee naar de bodem trekt. De Johan en Gris gaan we vanavond overhevelen en dan kan ook daar het gist bij.
En om zelfs die droeve zaterdag een beetje vrolijkheid te geven: hier zie je dat zowel de Cortis als Cabertin inmiddels vrolijk aan het bluppen zijn.. Het op gang brengen van de gisting is perfect verlopen!