Souvignier Gris
In de winter van 2011/2012 constateerden we dat we toch echt wel een hoop plezier hebben van onze hobby.
Natuurlijk: na het eerste succes met de Solaris zijn we aardig ‘met de benen op de grond’ gezet en beseffen we dat we nog een hoop te leren hebben. Maar óók dat we inmiddels een hoop geleerd hèbben.
Eén van de dingen die we geleerd hebben is dat wijnbouw een kwestie van geduld en lang adem is. Ofschoon van nature wat ongeduldig zijn we daartoe wel bereid en in staat.
Maar we beseffen ook dat regeren vooruit zien is. We hebben wat twijfels over de geplante rassen en overwegen vervanging. Na vervanging moet je echter weer drie jaar geduld hebben voor je er serieus iets mee kunt. Dan is het beter om nu alvast wat nieuws te planten. Zien we later wel of we rooien of niet.
Bovendien is er inmiddels weer wat extra ervaring opgedaan met de wijnbouw in Nederland. En zijn er ook weer wat nieuwe rassen in beeld gekomen. Tijd voor een rondje langs enkele Nederlandse wijnboeren om ervaringen uit te wisselen en te proeven wat zij hebben weten te brouwen.
Ofschoon het voor ons hobby is hebben we niet iets serieuzer dan wat druiven ‘langs de pergola’ en kijken we vooral naar hoe de professionals het doen. En dan is het telkens weer geweldig te zien hoe men bereid is kennis en inzicht te delen. Bij de meeste wijnboeren is sprake van echte passie.
In dat kader kwamen we ook terecht bij Ton en Hermi Lexmond van Wijngaard Slingehorst in Groenlo. Waar we niet alleen een schat aan informatie meenamen, maar ook de smaak van de Souvignier Gris. Geweldig! De keuze was snel gemaakt, zeker toen bleek dat Ton wel wilde helpen bij het bestellen van dit vooralsnog toch iets minder gebruikelijke ras.
De Souvignier Gris levert, als het goed is, een erg karakteristieke wijn op die zich kenmerkt door grote fruitigheid en sterk aroma. Beetje Pinot Blanc achtig, maar dan nog wat aromatischer.
twee ogen boven de ent
In 2012 geplant. Bewust op een 125AA onderstam. Het eerste jaar leidend tot slechts wat zielige sprietjes. Normaal zouden we ons zorgen hebben gemaakt; zeker als je weet hoe de Solaris en Johanniter het eerste jaar groeiden. Inmiddels weten we beter: te hard groeien is ook niet goed.
Bij de wintersnoei de druiven zelfs teruggebracht naar twee ogen boven de ent. Zag je bijna geen druif meer staan…
Nu, in 2013 staan er mooi rechtop groeiende twijgen. Aan enkelen hebben we een trosje laten hangen. De besseb verkleuren tijdens de rijping van groen naar een prachtig soort rosé. Tien tegen één dat minder ingevoerde bezoekers straks gaan denken dat je rosé maakt van rose druiven (wat niet zo is: rosé maak je van blauwe druiven – zie ‘vinificatie’).
Enfin, als het goed is maken we in 2014 een eerste bescheiden productie met de souvignier gris.
Voor meer info over de Souvignier Gris: zie Brabantse Wijnbouwers
24/09/2014 op 19:18
Dit jaar heb ik souvignier gris aangeplant. Kunnen jullie mij informeren over jullie ervaringen met de SG in 2014?
Met dank voor de reactie,
Faas Pijpers
18/10/2015 op 11:55
De Gris hebben we pas in 2013 geplant dus in 2014 was hij pas in het tweede jaar. De plant groeide echter uitstekend en er zaten wel een paar trosjes aan. 2014 was in algemene zijn, door vorst en regen, voor ons een ergslecht druivenjaar.
Dit jaar, 2015, hebben we voor het eerst geoogst van de Gris. En, zeker voor het derde jaar een heel aardige hoeveelheid: zo’n 100 kg van 100 stokken, bovendien erg gezond. Wel was opmerkelijk dat het zuur erg laag was; reden om toch al bij 74 Oe te oogsten.
Opmerkelijk van de Gris is dat hij de groeikracht van de Solaris lijkt te hebben (uitlopers snel dik en snelle verhouting) maar dan veel beter controleerbaar. Mooi rechtop groeiend; dieven ontwikkelen wel maar niet al te snel. Bij de solaris is het al snel een rimboe; de Gris is uitstekend te controleren. Op basis van onze ervaringen tot dusverre zijn we er erg blij mee.