Solaris
De Solaris is een zeer vroegrijpend ras. In principe eind augustus/begin september al oogstrijp. Kan bovendien een fors suikergehalte van ruim 100 Oe halen, goed voor wijnen met meer dan 13 procent alcohol. Qua type doet hij wat denken aan de Chardonnay, met de tropische vruchten van de Chardonnay-wijnen uit Chili, gecombineerd met het zuurtje van de Chablis-Chardonnay. Althans: als het allemaal goed gaat.
De Solaris maakt op De Hinn ene vliegende start. Tsjonge, wat groeide die plant mooi!. Ofschoon volgens de boekjes ‘verboden’ meteen bij de eerste wintersnoei als ‘enkel guyot’ geleid. En al in het tweede seizoen een eerste oogst. Helaas echter maar een klein beetje.
Maar wel meteen een schot in de roos! Tsjonge, wat was dat lekker! Dàt is waarom we zelf een wijngaard zijn begonnen!! “Als je dit in de winkel wilt kopen tel je minstens 15 euro neer”. En dat voor onze aller- aller- eerste wijn!! Dat belooft nog wat.
onvoorstelbaar, onvoorstelbaar
Een Belgische ‘connaisseur’ proefde in de kelder uit het vat en verviel spontaan in een prevelend mantra. “Onvoorstelbaar,… onvoorstelbaar… onvoorstelbaar…, dat je zoiets zo noordelijk kunt maken..”. Ons zelfvertrouwen steeg tot grote hoogte.
Helaas echter hebben we het niveau van 2009 niet meer kunnen evenaren. Toen zat ook alles mee: supergezonde druiven en een werkelijk perfect klimaat. En een portie beginnersluck.
De jaren erna hadden we telkens danwel te weinig suiker, danwel te veel zuur, danwel veel Botrytis danwel (meestal) een combinatie van alle drie.
Niets. Niente. Nada.
Bovendien heeft de Solaris door z’n vroege rijping nog een geweldig risico: wespenvraat. Juist het moment dat, in een normaal jaar, de druiven afrijpen is ook de periode dat wespen gaan uitzwermen op zoek naar suikers. Met een suikergehalte van boven de 80Oe en bovendien een dun schilletje rond de bijna rijpe bes is de solaris dan een zeer aantrekkelijke prooi.
Medio augustus 2012 hingen de druiven er nog gezond en gelukkig bij. Voorgaande jaar hadden we nog wel netten gehangen (geen echte oplossing; het vertraagt vooral). Dit jaar leek dat niet nodig.
Schone schijn… Slechts enkele dagen later zaten er, letterlijk, duizenden wespen op. Even later was er geen druif meer over. Niets. Niente. Nada. Daar wordt je niet vrolijk van, zeker niet als je bij het ruimen van een tweede nest driemaal gestoken werd…
hij mag blijven
Bovendien weten we inmiddels dat we voor de Solaris eigenlijk de verkeerde onderstam hebben gekozen. (voor wie nog wil beginnen: De 5BB had een 125 AA moeten zijn). Hij groeit veel te hard. Je kunt in de zomer wel elke dag snoeien en blad uit de troszone weghalen. Niet bij te houden.
De combinatie tussen het vele werk en ‘waar doe je het voor’ leverde voorjaar 2013 de twijfel om de solaris wellicht maar te rooien en er een ander voor in de plaats te zetten. Zou jammer zijn, want de druif is veelbelovend. Ook andere (professionele) wijngaardeniers hebben echter inmiddels tot dergelijke draconische (en kostbare) maatregel besloten.
Op het moment dat, door late nachtvorst, de vruchtzetting ook nog eens heel beroerd bleek te zijn hebben we de stokken ernstig toegesproken met teksten als ‘laatste kans’ en ‘kijk maar naar wat er met je buurman (de VB) is gebeurd…
Dat heeft kennelijk geholpen. Ook tegen de wespen, want die hebben we vrijwel niet gezien. Komt ook doordat de rijping dankzij het late voorjaar een maand later kwam. Pas op 5 oktober hebben we de druiven er af gehaald. Weliswaar niet helemaal het suikerniveau dat we wilden (92 Oe) maar verder mooi rijp. Het is afwachten, maar uitgaand van het proeven van de nog gistende wijn kon het wel eens zo zijn dat we (eindelijk) het succes van 2009 gaan evenaren. Opbrengst nog steeds beperkt, maar toch wel vijfmaal meer dan toen..
Voorlopig mag de Solaris blijven…
Zie voor meer info over de Solaris de Brabantse wijnbouwers.
Geef een reactie